Istanbul bezienswaardigheden

Er zijn in Istanbul tal van bezienswaardigheden te vinden. De meeste van deze bezienswaardigheden zijn te vinden in het historische deel van het centrum van Istanbul en dan met name in de wijk ‘Sultanahmet’. Andere liggen net iets verder van het centrum, maar zijn vrij gemakkelijk te bereiken met de bus, trein of metro. Veel van de bezienswaardigheden die in Istanbul te vinden zijn hebben te maken met de lange en roerige geschiedenis van de stad. Zo zijn er verdeeld door de stad tal van monumenten en bezienswaardigheden te vinden die direct gelinkt kunnen worden aan de Ottomaanse of Byzantijnse overheersing.
Wie van moderne architectuur houdt zal een uitstapje naar één van de buitenwijken van de stad moeten maken, want hier is in het centrum zo goed als geen plaats voor. Dit geldt zowel voor het Europese en het Aziatische gedeelte van de stad.

De ‘Hagia Sophia’ ook wel bekend als de ‘Aya Sophia’ is een voormalige kathedraal en een voormalige moskee in het historisch centrum van Istanbul. De kathedraal is gebouwd in de zesde eeuw nadat een eerdere kerk uit de vierde eeuw was afgebrand. Bijzonder is dat tien van de zuilen in de kerk oorspronkelijk tot de ‘Tempel van Artemis’ in Efeze behoorden, één van de zeven antieke wereldwonderen. De ‘Hagia Sophia’ die eerst de naam Kathedraal van Constantinopel droeg, is totdat de Ottomanen de stad veroverden in gebruik geweest als kerk.
Nadat de Ottomanen de macht hadden overgenomen werd de kathedraal omgebouwd tot moskee. Gelukkig lieten ze hierbij de kathedraal grotendeel intact waardoor hij vandaag de dag nog steeds in zijn volle glorie te zien is. De belangrijkste veranderingen die het gebouw onderging was dat het kruis vervangen werd door een halvemaan en dat er vier minaretten toegevoegd werden. De oude mozaïeken werden bedekt met een witte laag kalk en zes platen met de naam van Allah werden opgehangen.
De witte kalk is tegenwoordig verwijderd waardoor de prachtige mozaïeken weer zichtbaar zijn. De ‘Hagia Sophia’ is verkozen tot de tien mooiste en belangrijkste gebouwen ter wereld en is opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Deze prachtige moskee, bekend om zijn bijzondere tegeltjes uit het stadje Isnik, is één van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Istanbul. De moskee is gebouwd in het begin van de 17 e eeuw in opdracht van Sultan Ahmet. De bouw van de moskee zorgde Hagia Sophiain eerste instantie voor behoorlijk wat opschudding in de Arabische wereld, omdat er geen vier, maar zes minaretten gebouwd werden. Normaal werden er slechts vier gebouwd als hij door een sultan werd gebouwd.
De ‘Sultan Ahmetmoskee’ of ‘Blauwe Moskee’ dankt zijn bijnaam aan de vele blauwe tegeltjes aan de binnenzijde. Deze zijn trouwens een stuk minder blauw dan je zou verwachten. De bruin en oranjetinten overheersen er misschien nog wel meer als het blauw.
De Blauwe moskee wordt dagelijks door veel toeristen bezocht. Er kunnen dan ook lange wachtrijen staan om de moskee te mogen betreden. Om de moskee binnen te mogen moet je natuurlijk je schoenen uitdoen en bedekkende kleding dragen. Tijdens het gebed is de moskee niet geopend voor het publiek.

De ‘Galatatoren’ is een middeleeuwse toren die gebouwd werd in de zesde eeuw in de tijd van het Byzantijnse Rijk. Deze lieten de toren bouwen als uitkijkpost over de Bosporus en de Zee van Marmaris. De toren werd tijdens de één van de kruistochten verwoest, maar later weer herbouwd.
De 61 meter hoge toren is tegenwoordig een populaire toeristische attractie. Je hebt op heldere dagen vanaf de toren een prachtig uitzicht over de stad en zijn vele bezienswaardigheden. Om de toren te mogen beklimmen staan dan vaak ook lange rijen mensen. Op de bovenste verdieping van de toren is vandaag de dag een restaurant te vinden.

De ‘Grote Bazaar’ van Istanbul behoort tot de grootste overdekte markten ter wereld. In totaal zijn er binnen de muren van de ‘Grote Bazaar’ meer dan 1.200 winkels te vinden. Er zijn winkels met sieraden, kleding, tapijten, aardewerk, specerijen en lederen jassen. Bijzonder is dat deze winkels niet verspreid door de hele bazaar te vinden zijn, maar dat bepaalde straten of delen van de bazaar één bepaald product verkopen. Zo zijn er een aantal straten waar uitsluitend goud en juwelen verkocht worden en is een deel van de bazaar ingenomen door winkels met lederen jassen.
Houd er op de bazaar wel rekening mee dat de artikelen standaard te hoog geprijsd zijn. Afdingen is de normaalste zaak ter wereld op de bazaar. De verkopers op de bazaar zien dit als een spel dat gespeeld wordt. Het is mogelijk om minder dan de helft van de originele prijs van het product te betalen.
Op de Grote Bazaar van Istanbul is het altijd erg druk. De smalle gangen van de bazaar zijn altijd volgepakt met toeristen die proberen goede souvenirs voor thuis te scoren. Houd je niet van grote mensenmassa’s, dan kun je dit deel van de stad het beste mijden.

De huidige ‘Chorakerk’ ook wel ‘Onze-Heiland-in-Chorakerk’ genoemd, stamt uit de elfdee eeuw, maar is gebouwd op de resten van een veel oudere kerk uit de zesde eeuw na Christus. De eerste kerk werd verwoest tijdens een aardbeving, maar in opdracht van keizer Alexios I Konenos herbouwd. Deze liet de gewelven van de kerk schitterend versieren met mozaïeken die prachtig bewaard zijn gebleven. In de zestiende eeuw werd de kerk omgebouwd tot een moskee en werden de mozaïeken overgeschilderd. Tegenwoordig is de binnenzijde van de ‘Chorakerk’ prachtig gerestaureerd en weer in zijn oude glorie te bewonderen. Om de ‘Chorakerk’ te bezoeken kun je het beste een taxi nemen, omdat de kerk een behoorlijk eind van het historische centrum van de stad af ligt. Je kunt de ‘Chorakerk’ gratis bezoeken als je in het bezit bent van de ‘Istanbul Museum Pass’.

Nadat het ‘Tokapipaleis’ niet meer voldeed aan de nieuwe normen werd er besloten om een nieuw verblijf voor de sultans te bouwen. Dit prachtige paleis aan de Bosphorus is gebouwd halverwege de negentiende eeuw. Het heeft totdat Turkije een republiek werd dienst gedaan als paleis van de sultans. Naderhand werd het paleis gebruikt door Atatürk die het gebruikte om buitenlandse gasten te ontvangen. Hij is uiteindelijk in het paleis gestorven. Deze sterfruimte maakt onderdeel uit van de rondleiding door het ‘Dolmabahçepaleis’.
Het is niet toegestaan om op eigen houtje door het paleis te lopen. Je moet dus met een gids langs de verschillende bezienswaardigheden lopen. Het maken van foto’s is er streng verboden en mensen die het toch proberen krijgen een verbale uitbrander. Tijdens de rondleiding kom je langs de bekendste bezienswaardigheden van het paleis, zoals het kristallen trappenhuis, de grootste kroonluchter ter wereld en het ‘Harem-i Hümâyûn’. Doordat je het paleis met een gids moet bezoeken kunnen de wachttijden voor het paleis soms behoorlijk oplopen. Het daarom verstandig om je kaartjes voor het paleis tijdig online te reserveren.

Taksimplein

Het ‘Taksimplein’ is waarschijnlijk het bekendste en beroemdste plein van Istanbul. Het Plein vormt het centrum van de nieuwe stad. Zo goed als alle bekende en grote straten in dit deel van de stad komen uiteindelijk uit op het ‘Taksimplein’. De belangrijkste bezienswaardigheid van het plein is de ‘Cumhuriyet Aniti’. Dit bijzondere kunstwerk is gemaakt door een Italiaanse kunstenaar ter ere van de Republiek Turkije. Het Taksimplein is ook de plek waar de demonstraties gehouden worden en waar het er dus heftig aan toe kan gaan. Vooral in verkiezingstijd en rond 1 mei kun je als toerist het plein het beste mijden.

Suleimaniya-moskee

De ‘Suleimaniya-moskee’ is een prachtige zestiende-eeuwse moskee. De moskee is gebouwd in opdracht van sultan Süleyman, die de grootste moskee van de stad wilde bouwen. Door de prominente ligging van de moskee lijkt hij de grootste van de stad, maar de ‘Hagia Sophia’ is net iets groter. Sinds de ‘Hagia Sophia’ in gebruik is als museum en niet meer als moskee is hij wel de grootste nog steeds gebruikte moskee van Istanbul
Het ontwerp van de Suleimaniya-moskee wijkt op enkele punten af van de andere moskeeën in Istanbul; zo zijn er grotere ramen gebruikt waardoor deze moskee een stuk lichter is dan de meeste andere. De moskee heeft een prachtige marmeren binnenplaats en vier minaretten. In het Ottomaanse tijdperk was het alleen toegestaan dat een moskee die gebouwd werd door sultans vier minaretten had. In het park naast de moskee bevinden zich de graven van enkele sultans en hun familie.

De originele ‘Maagdentoren’ is gebouwd in de vijfde eeuw voor Christus om de scheepsvaart in de gaten te houden. Het diende ook als tolhuisje voor de schepen. In de twaalfde eeuw liet koning Alexius Comnenus de toren herbouwen, omdat er een verschrikkelijke voorspelling over zijn dochter was gedaan. Deze zou volgens de voorspelling sterven in haar achttiende levensjaar. Om haar te beschermen liet hij de toren herbouwen en sloot hij haar op. Het wrange is dat zijn dochter alsnog op haar achttiende stierf door een slangenbeet.
Hierna heeft de toren en het eiland meerdere functies gehad zoals een gevangenis, een vuurtoren en mausoleum. Tegenwoordig is er een restaurant op het eiland te vinden waar je van een heerlijk diner kunt genieten met uitzicht op Istanbul, terwijl de zon in de Gouden Hoorn zakt.

Het ‘Topkapıpaleis’ is vanaf 15e eeuw, totdat de sultans hun intrek namen in het ‘Dolmabahçepaleis’, de plaats geweest waarvan het Ottomaanse rijk bestuurd werd. Het paleis is in opdracht van sultan Mehmet de tweede gebouwd in de tweede helft van de 15 e eeuw. Het paleis ligt op een strategische plaats, want vanaf het paleis heb je zicht op de Bosporus, de Zee van Marmara en de Gouden Hoorn.
Tegenwoordig is het ‘Topkapıpaleis’ één van de belangrijkste bezienswaardigheden van Istanbul. Het voormalige paleis doet tegenwoordig dienst als museum en toeristische attractie. Het is een immens complex waar je zekere enkele uren voor nodig hebt om er alles te ontdekken. Als je wilt, kun je er zelfs met gemak een dag doorbrengen. Hoogtepunt van een bezoek aan het ‘Topkapıpaleis’is de harem. In deze harem krijg je een goed beeld van hoe mensen van de harem van de sultan leefden. In de harem woonden niet alleen vrouwen, maar ook hun kinderen en het personeel. In het paleis wordt ook de ‘Kaşıkçı Elması’ of ‘lepelmaker-diamant’ tentoongesteld. Deze prachtige diamant hoort tot de grootste en beroemdste diamanten ter wereld. Om hem te kunnen bezichtigen moet je wel even in de rij staan.

De ‘Egyptische Bazaar’ ook wel bekend als de ‘Kruidenbazaar’ is te vinden in de wijk ‘Eminuonü’ in het historische centrum van Istanbul. De Egyptische bazaar behoort samen met de ‘Grand Bazaar’ tot de oudste en grootste overdekte markten van Istanbul. Op de kruidenbazaar krioelt het deze hele dag van de mensen die proberen tussen de vele honderden marktkramen hun spulletjes te kopen. Op één of andere manier lijkt het op de Kruidenbazaar een stuk drukker dan op de Grote Bazaar, maar dat kan te maken hebben met dat de straten er net iets smaller zijn. Op de ‘Kruidenbazaar’ wordt naast kruiden ook Turks Fruit verkocht. Deze zoete lekkernij zorgt samen met de vele kruiden op de markt voor heerlijke geurende straten. Een klein deel van de markt is overdekt, maar het grootste deel niet.

Rumeli Hisarı dat soms fout vertaald wordt als het ‘Kasteel van Roemelië’ is gebouwd halverwege de zestiende eeuw in opdracht van Sultan Mehmet de tweede. Het kasteel was bedoeld om het vaarverkeer op de Bosporus te controleren. Dit, omdat hij bang was dat de stad belegerd zou worden en dat er hulptroepen vanuit de Zwarte Zee zouden komen. Het kasteel ligt in het stadsdeel ‘Sarıyer’ in de wijk ‘Rumeli Hisarı’. In de jaren zestig van de vorige eeuw is het kasteel omgebouwd tot een museum. In het kasteel worden met regelmaat concerten gegeven en evenementen georganiseerd.

De Hagia Irene is een voormalige kerk uit de 4e eeuw na Christus. De ‘Hagia Irene’, ‘Heilige Vrede’ is gebouwd op de resten van een Romeinse tempel in opdracht van Constantijn de Grote. Enkele eeuwen later werd de kerk verwoest, maar later weer opgebouwd. De huidige vorm van de kerk stamt uit de achtste eeuw. Opvallend is dat de ‘Hagia Irene’ één van de weinige kerken in Istanbul is die nooit gebruikt is als moskee. Wel heeft de kerk door de eeuwen heen gediend als arsenaal. Vandaag de dag is de Hagia Irene opgesteld voor het publiek en worden er met regelmaat concerten gehouden. De voormalige kerk heeft namelijk een bijzonder mooie akoestiek. Als je in het bezit bent van de ‘Istanbul Museum Pass’ kun je de ‘Hagia Irene’ gratis bezoeken.

Prinseneilanden

Ben je de hectiek van de stad even beu, dan kun je een bezoek brengen aan de Prinseneilanden in de ‘Zee van Marmara’. Deze eilanden liggen op ongeveer anderhalf uur varen van Istanbul en worden voornamelijk gebruikt door de rijkere inwoners van de stad die er een buitenhuisje hebben. De eilanden zijn een oase van rust vergeleken met Istanbul. Zo mogen er bijvoorbeeld geen auto’s rijden op de eilanden en gebeurt alles er op de fiets of met paard en wagen.
Er zijn in totaal negen Prinseneilanden, maar vier zijn er populair bij de inwoners van de stad en de toeristen. Dit zijn ‘Burgaz’, ‘Kinaliada’, ‘Heybeliada’ en ‘Büyükada’. Het laatste is het grootste en het eiland waar de meeste toeristen naartoe gaan. Op dit eiland vind je naast enkele mooie stranden en parken ook enkele hotels. De veerboten naar de ‘Prinseneilanden’ vertrekken vanaf de kade van de wijk ‘Kabatas’.

Nieuwe moskee of Yeni Cami

Hoewel deze moskee bekend staat als de ‘Nieuwe Moskee’ is hij toch al meer dan 400 jaar oud. De bouw van de moskee startte aan het einde van de 16 e eeuw en werd voltooid halverwege de 17 e eeuw. De ‘Yeni Cami’ is gebouwd in opdracht van de sultan Mehmet de tweede ter ere van zijn moeder.
Je komt de nieuwe moskee tegen als je van de ‘Egyptische Bazaar’ naar de ‘Galatabrug’ loopt. De ‘Nieuwe moskee’ is veel minder toeristisch dan de ‘Blauwe moskee’. Hierdoor kun je op je gemak rondlopen in de moskee en de schoonheid ervan ervaren.
Ook het binnenplein van de moskee is erg mooi. De trappen van de moskee zijn altijd gevuld met duiven waardoor hij de bijnaam ‘Duivenmoskee’ draagt.

Tot de 15e eeuw werd heel Constantinopel, het huidige Istanbul, omsloten door stadsmuren. Deze muren bestonden uit twee delen, de zeemuren en de ‘landmuur van Theodosius’. Deze muren stonden bekend als onneembaar totdat de vierde kruistocht langs de stad trok en de hele stad in puin legde. De stadsmuren zijn hierna wel blijven staan, maar verloren wel hun waarde omdat ze niet hersteld werden. Nog steeds is een groot deel van deze historische stadsmuur uit vijfde eeuw na Christus intact. Oorspronkelijk waren er tien stadspoorten verdeeld door de stad. Daar zijn er tegenwoordig nog steeds zeven van bewaard. De mooiste en bekendste zijn de ‘Edirnepoort’, ‘de Poort van de H. Romanos’ bij het ‘Topkapipaleis’, ‘de Porta Aurea’ en de ‘militaire poort’.
Het verschil met de stadsmuren van Constantinopel en die van veel andere steden in Europa is dat deze veel minder solide waren en uit twee delen bestonden. Hierdoor waren ze wel kwetsbaarder, maar konden sneller en efficiënt hersteld worden.

De ‘Basilica Cisterne’, ook wel bekend als de ‘Yerebatan Saray’ is een voormalige wateropslag in het hart van het oude centrum van Istanbul. De prachtige ondergrondse gewelven werden gebouwd in het begin van de zesde eeuw in opdracht van keizer Justinianus. De ‘Basilica Cisterne’ was bedoeld om de stad van schoon water te voorzien in tijden van oorlog en belegering. Het water voor de Basilica Cisterne werd aangevoerd via een aquaduct. Om te controleren of het water niet vergiftigd zou worden door de vijand zwemmen er karpers in het water.
Vandaag de dag is de ‘Basilica Cisterne’ één van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Istanbul. Er staan zo als altijd  lange rijen met toeristen die een bezoek willen brengen aan de gewelven. Hier wordt slim op ingespeeld door “gidsen” die je voor enkele euro’s mee nemen onder de grond. Hier wordt een verhaaltje van enkele minuten verteld voordat de gids verdwenen is. Het grote voordeel van de ‘Basilica Cisterne’ bezoeken met gids is dat je niet een half uur tot een uur in de rij hoeft te staan.
Enkele hoogtepunten van een bezoek aan de Basilica Cisterne zijn de prachtig verlichte zuilen, ‘de koppen van Medusa’ en de ‘tranenzuil’.